เมื่อวาฬหลังค่อมเริ่มปรากฏขึ้นเป็นจำนวนมากนอกชายฝั่งบาคาร่าแคลิฟอร์เนียในปี 2558 และ 2559 ผู้คนต่างเฉลิมฉลองการกลับมาของวาฬหลังค่อมเกือบสูญพันธุ์อย่างไรก็ตาม ความตื่นเต้นก็พบกับความกังวลใหม่ ๆ อย่างรวดเร็ว – วาฬเหล่านี้ถูกล่ามไว้ด้วยเชือกปูของชาวประมงมากขึ้นเรื่อยๆ ภายในปี 2559 มีการบันทึกสิ่งกีดขวางมากกว่า 50 รายการที่ทำให้วาฬได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต ปลาวาฬมีเชือกพันรอบปากทำให้พวกมันกินยาก เส้นปูตัดผ่านเนื้อเยื่อและทำให้เกิดการติดเชื้อ
แม้ว่าวาฬและการตกปลาจะอยู่ร่วมกันมานานหลายทศวรรษ
แต่นี่เป็นปัญหาใหม่ แล้วมันขับอะไร?การ ศึกษาใหม่ที่ตีพิมพ์ในวารสาร Nature Communications ชี้ให้เห็นถึงการสลายของสภาพอากาศซึ่งเป็นปัจจัยหนึ่งในการพัวพันกับมวล
ที่เกี่ยวข้อง: วาฬหลังค่อมที่ตื่นตาในซานฟรานซิสโกอาจป่วยนักชีววิทยากล่าว
เมื่อสถานการณ์คลี่คลายในปี 2558 และ 2559 คนส่วนใหญ่ประหลาดใจ แต่ไม่ใช่จาร์รอด ซานโตรา นักนิเวศวิทยาจากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ซานตาครูซ และผู้เขียนนำรายงานฉบับนี้
ซานโตรากำลังศึกษาผลกระทบของระบบนิเวศน์ของคลื่นความร้อนจากทะเลที่เรียกว่า “หยด” ซึ่งเกิดขึ้นนอกชายฝั่งแคลิฟอร์เนียในขณะนั้น คลื่นความร้อนเปลี่ยนแปลงการยกตัวขึ้นของมหาสมุทร ซึ่งเป็นกระบวนการที่น้ำที่ลึก เย็น และอุดมด้วยสารอาหารขึ้นสู่ผิวน้ำ การเพิ่มขึ้นในปี 2558 และ 2559 ลดลงเหลือเพียงแถบแคบ ๆ ตามแนวชายฝั่ง ทำให้สิ่งมีชีวิตรวมตัวกันที่นั่น เนื่องจากการลดลงที่เกี่ยวข้องกับคลื่นความร้อนในเคย ปลาวาฬจึงเปลี่ยนไปกินปลากะตักในน้ำที่ตื้นและตื้นกว่า นอกจากนี้ ฤดูกาลจับปู ซึ่งเป็นอุตสาหกรรมมูลค่า 88 ล้านดอลลาร์บนชายฝั่งตะวันตกของสหรัฐฯ ได้เลื่อนออกไปตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนถึงเมษายน และมาตรงกับการปรากฏตัวของวาฬ
“มันเหมือนกับว่ามีร้านอาหารเพียงร้านเดียวที่เปิดในเมือง “และนั่นอาจทำให้เกิดความขัดแย้ง มีวาฬหลายพันตัวและหม้อปูอีกหลายพันตัวที่ออกไปข้างนอก จึงเป็นชุดเหตุการณ์ที่สมบูรณ์แบบที่จะทำให้เกิดความพัวพัน”
ในเดือนกันยายน 2558 นักอนุรักษ์ ผู้จัดการสัตว์ป่า และชาวประมง
ได้รวมตัวกันเพื่อจัดตั้งคณะทำงานเพื่อแก้ไขปัญหา ซานโตราเข้าร่วมกลุ่มในช่วงเวลาที่อารมณ์ของทั้งสองฝ่ายพุ่งสูงขึ้น “มันเป็นโอกาสที่ดีที่จะนำเสนอมุมมองทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับวัฏจักรที่ยาวนานในมหาสมุทร” เขากล่าว เขาเริ่มทำงานเป็นที่ปรึกษาทางวิทยาศาสตร์ที่ฝังตัว โดยใช้เวลาสามปีในการศึกษาและรับฟังข้อกังวลของสมาชิกในกลุ่ม
ขณะนี้สิ่งกีดขวางลดลง และนักวิทยาศาสตร์กำลังช่วยสร้างเว็บไซต์ที่ขับเคลื่อนด้วยข้อมูล ซึ่งสามารถคาดการณ์เวลาและสถานที่ที่วาฬจะออกไปหาอาหารนอกชายฝั่งตะวันตก ในเวลาเดียวกัน ชาวประมงปูกำลังทดลองวิธีใหม่ในการบันทึกการเคลื่อนไหวโดยใช้ระบบข้อมูลการติดตามเรือที่ขับเคลื่อนด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ ซึ่งบันทึกตำแหน่งของเรือทุกสองสามวินาที และมีการพัฒนากับดักปูแบบไม่มีเชือกซึ่งสามารถทิ้งและขึ้นมาเองได้ เทคโนโลยีเหล่านี้มีราคาสูงกว่าอุปกรณ์ปูทั่วไปถึง 2-6 เท่า ทำให้ขายยากในอุตสาหกรรมที่มีอัตรากำไรเพียงเล็กน้อย
เส้นปูอยู่ห่างไกลจากความท้าทายเพียงอย่างเดียวที่วาฬหลังค่อมเผชิญในน่านน้ำชายฝั่ง เป็นที่ชัดเจนว่าการสลายตัวของสภาพอากาศที่เกิดจากกิจกรรมของมนุษย์ทำให้มหาสมุทรของเราอุ่นขึ้น – คลื่นความร้อนจากทะเลได้เพิ่มความถี่เป็นสองเท่าตั้งแต่ปี 1982 ซานโตรากล่าว “ความแปรปรวนของสภาพอากาศที่เพิ่มขึ้นหมายถึงความไม่แน่นอนที่เพิ่มขึ้น นี่คือความปกติใหม่: มองไม่เห็นสิ่งที่อยู่ข้างหน้า และนั่นน่ากลัวจริงๆ”
แต่สำหรับตอนนี้ ประชากรวาฬนอกชายฝั่งตะวันตกกำลังเฟื่องฟู “เรามาที่นี่เพราะการจัดการที่ประสบความสำเร็จและการกระทำที่เกิดขึ้นในช่วงทศวรรษ 1960 และ 1970 เช่นพระราชบัญญัติสัตว์ใกล้สูญพันธุ์และพระราชบัญญัติคุ้มครองสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล” ซานโตรากล่าว “วาฬสีเทานั้นสูงที่สุดที่เคยมีมา และวาฬหลังค่อมก็เด้งกลับอย่างน่าทึ่ง” แมวน้ำและสิงโตทะเลก็อยู่ใกล้จำนวนสูงสุดเช่นกัน และร่างกายทั้งหมดก็จำเป็นต้องกิน
เมื่อมีข้อมูลที่ดีกว่า ซานโตรามองโลกในแง่ดีว่าปัญหาการพัวพันของวาฬสามารถแก้ไขได้ และผู้จัดการสามารถดำเนินการเชิงรุกมากขึ้นในการคาดการณ์ปัญหาที่อาจเกิดขึ้นระหว่างมนุษย์และสัตว์ทะเลบาคาร่า
